लाडू
लाडू लिहिल्यावर मला उगाचच लाडवाचे जेवण आठवले …. आणि कारण हि …. नातू झाला …. मुलगीला जिलेबी किंवा बर्फी आणि मुलाला लाडू हे असे का …?
याचे लॉजिकल कारण काही सापडत नाही…. फक्त तो लाडू म्हणून मुलगा आणि ती बर्फी म्हणून मुलगी हे जर पचायला जडच आहे …. असो …. त्या २६ जानेवारीला मला जिलेबी हवीच होती आणि मला मिळाली नाही…. पण दोन दिवसात लेक मात्र हातात मिळाली …. "बघ जिलेबी हवी होती न आता मिळाली न जिलेबी "
अरे हा राँग वे आहे …. मला लाडू बद्दल लिहियाचे आहे …. चला नीट लायनीवर येउ…. परवा दिवसभर बादलीने घाम गाळून …. बेदम काम करून …. आल्यावर नेहमी प्रमाणे किचनच्या लढाईत एक डबा हळूच बाहेर आला …. उघडला तर छोटे छोटे रवा लाडू… मला वाटले कोणी दिलेलेच आहेत म्हणून जर घरी चौकशी केली तर कळले कि ते घरीच बनलेले होते …. राजकन्येला खाण्यासाठी …
अचानक मला पुरानी यादोंका Attack आला … मन पार भुर्र्रर्र उडून बालपणात गेले …. घरी मी आणि माझे वडील असे दोघेच असल्याने ते मला रव्याचे लाडू करून ठेवत …. आणि त्यांना जर बाहेर कामाला जायचे असल्यास मी , लाडू आणि माझ्या पुस्तकांचा ढीग असे सगळे आत आणि बाहेरूक कुलूप लावून बाबा कामाला निघून जात … खादडायला आणि वाचायला असल्यावर मला काही जास्त लागत नसे …
तर सांगायचे हे होते …. बाबा फार मजेशीर लाडू करत … मला फारच कष्ट पडले त्यांच्या कडून लाडू घटवून घेताना…. पहिले पहिले केलेले लाडू मला दोन्ही हातात मिळून एक धरावा लागे … आणि एका लाडवात मी गार …. नंतर एकदा परत लाडू झाले …. त्याचे काय चुकले माहित नाही पण मी ते बशीत घेऊन चमच्याने खाल्ले …. एकदा त्याला मुरु न देता खाल्यामुळे ते फारच कचकचीत लागले …. एका गणपती मध्ये आमच्या गणपतीला नैवेद्याला मला लाडू हवे होते म्हणून ते झाले… आम्ही लहानपणी मित्रांनी मिळून मंडळ केले होते … अजून ते गणपती मंडळ सुरु आहे … पण पुन्हा पाक रुसून पुढे गेल्याने चुरा वाटला गेला …. नेक्स्ट इअर मी ठरवले लाडू बिदू काय नाही … मला मोदक पाहिजेत …बाबांनी मला हर तर्हेने समजावले कि त्यांना मोदक करता येणार नाही पण मी फिक्स …. मग ते कंटाळून बाजारात गेले आणि संध्याकाळी मोदक तयार …. मी जम खुश झाकण उघडून पाहिले तर बाबांनी एक लहान मोदकाचा साचा आणून त्यातून रव्याच्या लाडवाचे मोदक पाडले होते…. वाह …. काय मस्त झाले होते …. तरीही माझ्या हट्टामुळे नंतर कधीतरी मोदक केले पण मोदक चेन्डूसारखे दिसत होते …. आम्हाला काही त्याच्या काळ्या पडायला आल्या नाहीत …. लाडवाच्या साथीत काढलेले दिवस आठवतात आणि रात्रीही ….
आज नाही वाटत इतके छान लाडू …. खाऊन कंटाळा आला म्हणून … नाही बाबांची चव नाही त्यात …. प्रेम, वाटणारी काळजी सगळे ओतून केलेले ते लाडू कोणत्याही इतर लाडवाहून अतिशय चविष्ट लागायचे ….
लाडू लिहिल्यावर मला उगाचच लाडवाचे जेवण आठवले …. आणि कारण हि …. नातू झाला …. मुलगीला जिलेबी किंवा बर्फी आणि मुलाला लाडू हे असे का …?
याचे लॉजिकल कारण काही सापडत नाही…. फक्त तो लाडू म्हणून मुलगा आणि ती बर्फी म्हणून मुलगी हे जर पचायला जडच आहे …. असो …. त्या २६ जानेवारीला मला जिलेबी हवीच होती आणि मला मिळाली नाही…. पण दोन दिवसात लेक मात्र हातात मिळाली …. "बघ जिलेबी हवी होती न आता मिळाली न जिलेबी "
अरे हा राँग वे आहे …. मला लाडू बद्दल लिहियाचे आहे …. चला नीट लायनीवर येउ…. परवा दिवसभर बादलीने घाम गाळून …. बेदम काम करून …. आल्यावर नेहमी प्रमाणे किचनच्या लढाईत एक डबा हळूच बाहेर आला …. उघडला तर छोटे छोटे रवा लाडू… मला वाटले कोणी दिलेलेच आहेत म्हणून जर घरी चौकशी केली तर कळले कि ते घरीच बनलेले होते …. राजकन्येला खाण्यासाठी …
अचानक मला पुरानी यादोंका Attack आला … मन पार भुर्र्रर्र उडून बालपणात गेले …. घरी मी आणि माझे वडील असे दोघेच असल्याने ते मला रव्याचे लाडू करून ठेवत …. आणि त्यांना जर बाहेर कामाला जायचे असल्यास मी , लाडू आणि माझ्या पुस्तकांचा ढीग असे सगळे आत आणि बाहेरूक कुलूप लावून बाबा कामाला निघून जात … खादडायला आणि वाचायला असल्यावर मला काही जास्त लागत नसे …
तर सांगायचे हे होते …. बाबा फार मजेशीर लाडू करत … मला फारच कष्ट पडले त्यांच्या कडून लाडू घटवून घेताना…. पहिले पहिले केलेले लाडू मला दोन्ही हातात मिळून एक धरावा लागे … आणि एका लाडवात मी गार …. नंतर एकदा परत लाडू झाले …. त्याचे काय चुकले माहित नाही पण मी ते बशीत घेऊन चमच्याने खाल्ले …. एकदा त्याला मुरु न देता खाल्यामुळे ते फारच कचकचीत लागले …. एका गणपती मध्ये आमच्या गणपतीला नैवेद्याला मला लाडू हवे होते म्हणून ते झाले… आम्ही लहानपणी मित्रांनी मिळून मंडळ केले होते … अजून ते गणपती मंडळ सुरु आहे … पण पुन्हा पाक रुसून पुढे गेल्याने चुरा वाटला गेला …. नेक्स्ट इअर मी ठरवले लाडू बिदू काय नाही … मला मोदक पाहिजेत …बाबांनी मला हर तर्हेने समजावले कि त्यांना मोदक करता येणार नाही पण मी फिक्स …. मग ते कंटाळून बाजारात गेले आणि संध्याकाळी मोदक तयार …. मी जम खुश झाकण उघडून पाहिले तर बाबांनी एक लहान मोदकाचा साचा आणून त्यातून रव्याच्या लाडवाचे मोदक पाडले होते…. वाह …. काय मस्त झाले होते …. तरीही माझ्या हट्टामुळे नंतर कधीतरी मोदक केले पण मोदक चेन्डूसारखे दिसत होते …. आम्हाला काही त्याच्या काळ्या पडायला आल्या नाहीत …. लाडवाच्या साथीत काढलेले दिवस आठवतात आणि रात्रीही ….
आज नाही वाटत इतके छान लाडू …. खाऊन कंटाळा आला म्हणून … नाही बाबांची चव नाही त्यात …. प्रेम, वाटणारी काळजी सगळे ओतून केलेले ते लाडू कोणत्याही इतर लाडवाहून अतिशय चविष्ट लागायचे ….
No comments:
Post a Comment